چای سبز گونه‌ای چای است که از برگ‌ها وجوانه‌های کاملیا سیننسیس که فرایند پژمردگی و اوکسیدان شدن چای معمولی را نگذارنده به دست می‌آید. چای سبز اصالتاً محصول چین است اما تولید و توزیع آن به سایر کشورهای شرق آسیا نیز سرایت کرده‌است.

انواع مختلفی از چای سبز وجود دارد که با توجه به تنوع استفاده ، شرایط رشد ، روش های باغبانی ، فرآوری تولید و زمان برداشت ، تفاوت های چشمگیری دارند. اگرچه تحقیقات زیادی در مورد اثرات احتمالی مصرف چای سبز به طور مرتب انجام شده است ، اما شواهد کمی مبنی بر تاثیر نوشیدن چای سبز بر سلامتی وجود داشته باشد. البته باید اضافه کرد در برخی افراد که مشکل فشار دارند،فشار خون را پاییین می آورد
رنگ چای سبز

برخلاف چای سیاه، چای سبز فرایند اکسیداسیون (تخمیر) را طی نمی کند. عمل حرارت دادن و خشک کردن برگ چای قبل از تخمیر، باعث حفظ کلوروفیل داخل برگ می شود. کلوروفیل ماده ای است که باعث سبز شدن رنگ برگ گیاه می شود. از این رو چای سبز با کیفیت نباید برگ های قهوه ای داشته باشد. بنابراین زمانی که چای سبز با کیفیت را دم می کنید، رنگ چای در فنجان باید طیفی از رنگ سبز باشد (روشن یا تیره بودن رنگ چای دم کرده بستگی به زمان ماندنش داخل آب جوش دارد). رنگ طلایی یا قهوه ای چای سبز بعد از دم شدن نشانه کیفیت پایین برگ خشک شده این گیاه است. بعد از دم کشیدن در آب داغ، برگ چای به رنگ سبز در می آید. رنگ قهوه ای نشان دهنده این است که گیاه خوب فراوری نشده است.
طریقه صحیح دم کردن چای سبز

بسیار مهم است که چای سبز را به روش درست و اصولی دم کنید زیرا دم کردن نادرست چای سبز باعث می‌شود که هم چای طعم تلخی بگیرد و هم بخش زیادی از خواص خود را از دست بدهد. مهم‌ترین نکته‌ای که باید در تهیه دمنوش چای سبز درنظر داشته باشید، این است که نباید آن را مانند چای سیاه در معرض حرارت مستقیم قرار دهید. برای تهیه این چای ابتدا باید آب را روی حرارت قرار دهید تا جوش بیاید. سپس زیر آن را خاموش کنید و بگذارید ۵ دقیقه بماند تا دمای آن کمی کاهش یابد و به حدود ۸۰ درجه برسد. برای دو فنجان چای سبز، یک قاشق غذاخوری سرخالی چای داخل قوری بریزید و سپس آب ۸۰ درجه را به آن اضافه کنید. ۵ تا ۸ دقیقه زمان دهید تا چای سبزتان دم بکشد. پس از این مدت، چای سبز خوش طعم شما آماده است.

این فرآورده به شکل قرص چای سبز هم موجود هست